Verse 1:
Artık koparan ipini vatana giriyor
“Vay be…” diyon
Savaş karşılıklı olur biz sadece kaybediyoz
Ne kadın var, ne çocuk alayı ipsiz sapsız
Ne güvenlik var, ne paran bir de işsiz kaldın
Sorun değil, yeterim ben alayına yanıt da verip
Susmamı bekleme sızlarken kemiği Anıtkabir’in
Acılar yükselir, gurur alçalmaz
Paradan daha büyük hırsızlıktır umut çalmak
Yemin ediyorum okulda okumak için her şeyi sarf ettim ama hiçbir şeyin karşılığını alamadım anladın mı?
Elime baksana dayı hepsi nasır tutmuş anladın mı
Devlet bana sahip çıksın anladın mı, elin or***u çocuğuna değil.
Yanlış anlama bak bu kadar doluyum anladın mı?
Verse 2:
Kimi “Gerekirse simit yeriz.” der villalardan
Ülke patlamaya hazır bir yanardağ
İstila altında, ekonomi çökmüş durumda
Kimisi üşümez üstünü örtmüş durumda
Bir tren kazası Çorlu kendi ülken
İhmali geç acıya bile saygı yokken
Adalet arar her gün bir anne desen
Bir çocuk, adı Oğuz Arda Sel!
Yaşamayan bile üzgün yaşayanlar da
Ülkeden gitmeye çalışıyor başaranlar da
Daha bilim ışığında olalım gönül ister de
Kovduğunuz doktorlar ve mühendisler de
Bu savaş değil ama kaybedeni biziz
Yarın daha kötü olup aşacak denizi
Suçun bile yokken bedel bulmak
Kimse istemiyorken hepsi neden burda?
Zengin, güzel bir ülke rüyan hep içinde
Üzüntü dolar taşar bir an hep içinde
Dahili ve harici bedhahların olacaktır gaflet dalâlet hatta hıyanet içinde
Söz & Beste: Sehabe
